Í okkar nútíma yoga heimi þá hefur śavāsana (líkstelling) tekið sér hlutverk sem mótteygja við streitu og álag lífsins, og oft á tíðum komið í staðinn fyrir hefðbundnar setstöður, fyrir iðkun á prāņāyamā og dhyānam.

Í hefðbundinni hațha iðkun var śavāsana fyrst og fremst iðkuð sem hvíld eftir álag og/eða skipting á milli kafla í iðkun. Setstöður höfðu það hlutverk, að þjóna prāņāyamā og dhyānam í enda iðkunnar, þetta er aśtanga módelið að fara frá āsana til dhyānam.